6 Ιουνίου 2009

ΕΓΩ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ;

Με έχει πιάσει το φιλανθρωπικό μου έργο τον τελευταίο χρόνο αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Λίγο πιο πάνω από το σπίτι μου είναι μια κυρία 65 χρονών με τον εγγονό της 5 ετών.
Η κόρη της έκανε με το πρώτο γάμο δύο κόρες τις οποίες τις έχει ο πατέρας τους. Έπειτα έκανε αυτό το παιδάκι τον Ραφαήλ με κάποιον εκτός γάμου και έπειτα άλλα δύο με τον τρίτο άντρα ,που ακόμη δεν έχω καταλάβει αν είχαν παντρευτεί ή όχι, το οποία παιδάκια βρίσκονται και αυτά με τον μπαμπά τους.Tώρα η μητέρα έχει εξαφανιστεί. Πρέπει να σημειώσω πως η μητέρα είναι με νοητική υστέρηση αλλά παιδιά ξέρει να κάνει! Γι΄ αυτό βέβαια φταίει η μητέρα της που το επέτρεψε να γίνει κάτι τέτοιο και δεν έλαβε τα μέτρα της από την αρχή. Πως; Ακόμη και με στείρωση Δεν είναι μια γυναίκα που μπορεί να συντηρήσει κάποιον αφού δεν μπορεί να συντηρήσει τον ευ ατό της.
Το θέμα όμως είναι ο μικρός Ραφαήλ. Ζει με την γιαγιά σε ένα δωμάτιο 3 επί 3, χωρίς ρεύμα. Μαγειρεύει σε ένα γκαζάκι και παίρνει και φαγητό από την εκκλησία. Εχει μια σύνταξη πολυτέκνων και από αυτό πληρώνει και το νοίκι και ό, τι άλλο χρειαστεί πράγμα που σημαίνει πως δεν τα καταφέρνει.
Ο μικρός είναι σε ένα πρότυπο νηπιαγωγείο και φιλοξενείται όλη την εβδομάδα. Η γιαγιά τον παίρνει παρασκευή - Σάββατο - Κυριακή Για του χρόνου όμως υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει να πάει στο δημοτικό.
Εγώ και η οικογένεια μου αλλά και οι γείτονες βοηθάνε όσο μπορούν. Εγώ κάθε παρασκευή τους έχω πει να έρχονται να παίρνουν λεφτά για να πηγαίνουν για σουβλάκια και να έχει και για παγωτό όλο το σαββατοκύριακο. Ο Ραφαήλ το θυμάται και κάθε Παρασκευή έρχεται. Επίσης δίνουμε τρόφιμα, γάλα και ότι άλλο μπορούμε.
Αυτό το παιδί όμως πρέπει να μεγαλώσει σε άλλες συνθήκες.
Ο ψυχολόγος λέει πως δεν πρέπει να απομακρυνθεί από την γιαγιά γιατί έχει δεχτεί είδη μια απόρριψη από τη μητέρα.
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε; Μήπως να πάει σε κάποιο ίδρυμα και να τον παίρνει η γιαγιά Σ/Κ ή σε κάποιο παιδικό χωριό; Πρέπει όμως να μπορεί να τον βλέπει η γιαγιά του που και που γιατί και αυτός της έχει αδυναμία.
Υπάρχει κάποιο ίδρυμα που μπορεί να βοηθήσει.
Μήπως ξέρετε εσείς κάτι;
Θέλω πολύ να βοηθήσω αυτό το παιδάκι.

6 σχόλια:

ΒΕΝΕΤΙΑ είπε...

Θεός αν είναι!; Δε ξέρω - αμαρτία μεγάλη το νοιώθω, μα- τα βάζω κάποιες φορές και με Αυτόν.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Φοβερή κατάσταση, η κοινωνική λειτουργός τι προτείνει την ρώτησες;αν δωθεί το παιδί σε ανάδοχους γονείς μπορεί να μεγαλώσει πιο ανθρώπινα και εφόσον η μητέρα δεν είναι σε καλή νοητική κατάσταση ..με προβλημάτισες ..είναι μήπως Θεσσαλονίκη;

Σταυρούλα είπε...

Κορίτσι μου τι άλλο να κάνεις;Εχεις ήδη κάνει πάρα πολλά και μπράβο σου.Κρίμα το παιδάκι γιατί δεν φταίει σε τίποτα.Μακάρι να ευαισθητοποιηθούν οι κοινωνικές υπηρεσίες και να πράξουν ό,τι είναι καλύτερο για το παιδί.

eirini είπε...

Αυτό τώρα είναι πολύ δύσκολο θέμα! Δεν ξέρω αλλά νομίζω ότι θα μπορούσε το παιδάκι εφόσον η γιαγιά του δεν μπορεί να το μεγαλώσει να δωθεί σε μία ανάδοχη οικογένεια και να το βλέπει το Σαββατοκύριακο. Από την άλλη αν η γιαγιά είναι ικανή και το πρόβλημα είναι μόνο οικονομικό, τότε για άλλη μία φορά ντρέπομαι που βλέπω την παντελή έλλειψη του κράτους! Όπως και να 'χει η κατάσταση ζημιώνει το ίδιο το παιδί! Κοινωνική λειτουργός υπάρχει στο όλο ζήτημα; Αναφέρεις κάτι για ψυχολόγο αν και νομίζω ότι μία κοινωνική λειτουργός θα ήταν πιο χρήσιμη.

Καλησπέρα!

xaos είπε...

Δεν κανεις ενα τηλεφωνο στο Χαμόγελο του παιδιου?Απ οτι βλέπω κανουν πολλή καλή δουλειά.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟΥ ,ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ.ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΡΩΤΑΣ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ;ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΟΥ.