ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΕΜΗ ΤΥΛΙΓΜΕΝΗ ΔΩΣ ΤΗΣ ΚΛΩΤΣΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ.....

Μια φορά και ένα καιρό ήμουν μικρή, πολύ μικρή και τα παραμύθια με μάγευαν. Τώρα όμως πια μεγάλωσα αλλά τα παραμύθια εξακολουθούν να με μαγεύουν. Είναι ο κόσμος των παιδιών κι εγώ έχω παραμείνει παιδί! Απόφάσισα να φιάξω αυτο το blog για να αναρτήσω τα αγαπημένα μου παραμύθια που έχω διαβάσει αλλά και άλλα που έχω αφηγηθεί και τα σκάρωνα απο το μυαλό μου εκείνη την ώρα...
Δημιουργικό και χαλαρωτικό.
Ας ξεκινήσουμε όμως με τον ορισμό του παραμυθιού....
Υπό την ακριβή έννοιά του το παραμύθι είναι μια σύντομη ή λαϊκή ιστορία που ενσωματώνει το έθος, το οποίο μπορεί να εκφραστεί ρητά στο τέλος του ως αξιωματική αρχή. Συγγενές του μύθου αλλά διαφοροποιημένο εννοιολογικά το παραμύθι είναι εξαρχής μια επινόηση, μια μυθιστοριογραφία, μια φαντασιακή αφήγηση που κάνει μεταφορική χρήση κάποιου ζώου ως κεντρικό χαρακτήρα του ή εισάγει στερεότυπους χαρακτήρες, όπως ο κατεργάρης. Πολύ συχνά γίνεται ανατρεπτική αλληγορία ενάντια στον φεουδαρχισμό ή την εκάστοτε άρχουσα τάξη, ή μια σύγκρουση του ανθρώπινου με το αόρατο βασίλειο. Προσωποποιεί και εξατομικεύει διαφορετικά στοιχεία πέρα από τη λογική του χώρου και του χρόνου και επεκτείνεται αδιάκριτα από τον οργανικό στον ανόργανο κόσμο από τον άνθρωπο και τα ζώα στα δέντρα, τα λουλούδια, τις πέτρες, τα ρεύματα και τους ανέμους.

Κι έτσι η ιστορία ξεκινάει.....