29 Μαΐου 2008

ΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΑΝ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ;

Ποιος αγαπήθηκε όπως εμείς;
Να ψάξουμε τις παλιές στάχτες της καμμένης καρδιάς
κι εκεί να πέσουν ένα-ένα τα φιλιά μας
μέχρι να αναστηθεί το ακατοίκητο λουλούδι.

Αγαπάμε τον έρωτα που ανάλωσε τον καρπό του
και κατέβηκε στη γη με πρόσωπο και εξουσία:
εσύ κι εγώ είμαστε το φως που συνεχίζει,
το άθραυστο λεπτοκαμωμένο στάχυ.

Στο θαμμένο έρωτα κρύο από πολύ καιρό,
από χιόνι και άνοιξη,
από λήθη και φθινόπωρο,
πλησιάζουμε με το φως ενός νέου μήλου,
της ανοιχτής δροσιάς από μια νέα πληγή,
όπως ο παλιός έρωτας που περπατάει στη σιωπή
για μια αιωνιότητα από θαμμένα στόματα

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ

3 σχόλια:

ενας ανοητος αντρας είπε...

πρεπει να υπαρξει ενα σχολιο
σε τετοιο ποιημα
πρεπει να υπαρξει μια γραφη
σε τετοια ευαισθησια

καλο σου απογευμα

ολα καλα ?

Maria Tzirita είπε...

Κλωστούλα μου δε σε ξέχασα, περίμενα να μου φέρουν τα βιβλία μου στο βιβλιοπωλείο και μου είπαν την άλλη βδομάδα τελικά! Θα το λάβεις άμεσα, μόλις το παραλάβω κι εγώ - σε φιλώ!

day-dreamer είπε...

Αχ αυτός ο Νερούδα...
Μοναδικός!!!