Ενα απο τα μεγάλα μου πάθη είναι τα βιβλία. Κάθε είδους βιβλία και κάθε έντυπο γενικά. Τα διαβάζω με μανία και πολλές φορές ξενυχτώ με αυτά.
Το θεωρώ αδιανόητο να μην διαβάσω έστω και μία σελίδα κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ εκτός βέβαια άν είμαι πάρα πολύ κουρασμενη.
Πάντα υπάρχει ακουμπισμένο στο κομοδίνο μου ένα βιβλίο και πολλές φορές και δύο μιας και όταν διαβάζω κατί φροντίζω πάντα να κοιτάξω για το επόμενο!
Το καλοκαίρι δε τρελαίνομαι Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάω στην παραλία με το βιβλίο μου και τσαντίζομαι αφάνταστα αν πάμε μεγάλη παρέα και δεν μπορώ να διαβάσω....
Ετσι λοιπόν και φέτος το καλοκαίρι διάβασα αρκετά.
Ξεκίνησα με έναν συγγραφέα που διαβάζω τα τελευταία δύο χρόνια πιο πολύ σαν ψυχοθεραπεία Τον Irvin Yalom. Ετσι και πήρα το βιβλίο " ο κήπος του επίκουρου" Για άλλη μια φορά κάτι κέρδισα. Ισάξια με το " η μάνα και το νόημα της ζωής", "Οταν έκλαψε ο Νίτσε"," ο δημιος του έρωτα" και πολλά άλλα.
Μιας όμως και είναι καλοκαιράκι συνέχισα με κατι πιο απλό που με παρέσυρε όμως αρκετά. Διάβασα της Λένας Μαντα το "Ερωτας σαν βροχή". Με παρέσυρε και με ξενύχτησε μια και ήμουν στο εξοχικό μου και είχα άπλετο χρόνο. Το απόλαυσα και στη θάλασσα φυσώντας το αεράκι και απολαμβάνοντας τον καφέ μου παρέα με το βιβλίο.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα πριν μια εβδομάδα έσπευσα να αγοράσω ένα ακόμη βιβλίο της Λένα Μαντα " Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι". Πραγματικό αριστούργημα Με έχει παρασύρει και αυτό και τα απογεύματα περιμένω πότε θα πέσει ο ήλιος απο το μπαλκόνι μου να πάρω τον καφέ μου και να συνεχίσω της Ιστορία των πέντε γυναικών που με έχει αφήσει στην αγωνία.
Μιας και αύριο φέυγω λοιπόν και πάλι για το εξοχικό έπρεπε να εφοδιαστώ με το επόμενο μυθιστόρημα μου. Διάλεξα της Έλένης Τσαμαδου " Της ζωής και της αγάπης". Εχω διαβάσει τις καλύτερες κριτικές και περιμένω με ανυπομονησία να το αρχίσω και να ταξιδέψω για άλλη μια φορά στις σελίδες της.
Σε όσους διαβάζετε εύχομαι καλή ανάγνωση και σε όλους εσάς που δεν το τολμάτε δεν ξέρετε τι χάνεται.
Δεν είναι σαν να κοιτάς μια ταινία που είναι όλα έτοιμα μπροστά σου. Ο συγγραφές περιγράφει και εσύ με τη φαντασία σου πλάθεις το τοπίο, τα πρόσωπα, τους χαρακτήρες....με λίγα λόγια εσύ σκηνοθετείς!
7 σχόλια:
Δεν διαβαζω και πολύ το Καλοκαίρι.. μόνο πριν κοιμηθώ λίγο και αν..
Δεν έχω διαβάσει κάποιο από αυτά..
Κι εμένα μου αρέσει να διαβάζω! Αν δεν το έχεις κάνει, να διαβάσεις και βιβλία της Ελένης Δαφνίδη που είναι υπέροχα.
Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες για την απόλαυση του διαβάσματος.
Δεν συγκρίνεται με τίποτα!
Συμφωνώ και με την επιλογή του Yalom που έχεις κάνει.
Μαζί με το μυθιστόρημα σου δίνει και κάποιες γνώσεις για την φιλοσοφία και την ψυχολογία.Και με πολύ απλό τρόπο!
Τελευταία διάβασα το "Όταν έκλαψε ο Νίτσε" και "Η θεραπεία του Σοπενάουερ" ενώ παράλληλα διαβάζω και το "Τάδε έφη Ζαρατούστρα" του Νίτσε επηρεασμένη από όσα διάβασα στο "Όταν έκλαψε ο Νίτσε".
Και τα τρία φανταστικά και ευκολοδιάβαστα, ναι, ακόμα και ο "Ζαρατούστρα"!
σε καταλαβαινω... περναν οι ωρες....
και εμενα τα ματια μου δεν σηκωνονται παρα μονο οταν τα νιωθω να τσουζουν και να διαμαρτυρονται επιμονα οτι ειρθε η ωρα για υπνο...
αλλα και στον υπνο μου καμια φορα συνεχιζω την ιστορια για να μην εχει τελος.....
με αγαπη και παραμυθενια φιλια
Sykaki
Όπως τα λες είναι! Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Κι εγώ έχω αυτό το κόλλημα με τα βιβλία αλλά είναι ωραίο κόλλημα! Της Μαντά τα έχω διαβάσει και είναι πραγματικά υπέροχα! Της Τσαμαδού το καινούργιο δεν το διάβασα αλλά τελείωσα πρόσφατα το προηγούμενο της τον Χορό των μυστικών και ήταν πραγματικά υπέροχο!!!
Καλησπέρα Κλωστούλα μου! Να είσαι πάντα καλά!!! Φιλιά!
ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΓΥΡΙΣΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ.ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΠΑΛΙ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
Πολύ ωραία όσα λες. Συμφωνώ κι επαυξάνω, με μία μόνο παρατήρηση που σχετική αξία μόνο μπορεί να έχει: Τα βιβλία της Μαντά με πετάνε λίγο έξω: συνήθως οι γυναίκες είναι αφημένες, τρομερά ρομαντικές, παραδομένες κάπου κάπου γυναίκες, που αν λοξοδρομήσουν, η μοίρα τους τις χτυπάει στη στροφή. Προσωπικά αυτό δεν μου πάει. Διάβασε όλη την ιστορία της Ασπασίας στο σπίτι δίπλα στο ποτάμι και πες μου. Πολλά φιλιά!!!
Δημοσίευση σχολίου