Ζούμε κι εμείς το οικογενειακό μας δράμα!!! Έχουμε μια γιαγιά ετών 85 με αλτσχαϊμερ!!
Τι να πρωτοπω. Οσοι έχουν περάσει απο αυτές τις καταστάσεις θα με καταλάβουν. Οταν τα συζητάμε γελάμε αλλά όταν τα λέει μας βγάζουν απο τα ρούχα μας. Το κόκκινο πανί γι΄αυτή είναι η θεία μου, η αδερφή της μαμάς μου, στις οποίας το σπίτι ζει. Η γιαγιά αγόρασε δικό της ψυγείο, το έχει βάλει μέσα στο δωμάτιο της και έβαλε τον μπαμπά μου να της βάλει κλειδαριά γιατί, όπως λέει η γιαγιά, η θεία μου της παίρνει τα αγγουράκια της!!!! Σήμερα μου είπε πως τις πήρε και τις μελιτζάνες!!!! Και αυτό βέβαια δεν είναι το μοναδικό. Της έχει πάρει επίσης τις κουβέρτες που είχε απο την προίκα της και ένα γουδοχέρι. Α! και κάτι τραπεζοκαρέ.
Το αποκορύφωμα βέβαια ήταν πριν απο τρείς εβδομάδες. Η θεία μου πήγε για 2 μέρες με τις εγγονιές της στα καμένα βούρλα σε μια θειά που έχει εκεί εξοχικό για να την δουν. Ε δεν μπορείτε να φανταστείτε τι της πήρε για να το πάει δώρο σε εκείνη τη θειά. Τα εσώρουχά της!!!!
Για λεφτα μην αναρωτιέστε καθόλου. Οπως λέει και η γιαγιά Αννα τα έχει κρύψει καλά και δεν πρόκειται να τα βρεί κανεις!!!
Μιλάμε είμαστε για πολλά γέλια. Αλλά το θέμα είναι πως μας δημιουργεί προβλήματα μιας και δεν είναι συνεργάσιμη σε πολλά πράγματα. Η μαμά μου χθές πήγε να πάρει τα ρούχα της να τα πλύνει κι έγινε χαμός!!! Δεν ήθελε γιατί όταν τις τα παίρνουν να τα πλύνουν μετά τα χάνει!!! Αυτό όμως από ένα σημειο και μετά καταντάει εκνευριστικό!!
Τώρα πια πρέπει να την πάμε οπωσδήποτε σε ένα νευρολόγο ή ένα ψυχίατρο γιατί αλλιώς θα χρειαστεί να πάμε εμείς. Πως όμως να την πείσουμε να πάει που δεν εμπιστεύεται κανένα γιατρό γιατί όπως λέει " τους βάζουμε να τις δίνουν λάθος χάπια για να την πεθάνουν!!" Μόνο μία γιατρό εμπιστεύεται και πηγαίνει μόνη της εκεί για να την παρακολουθεί και να της γράφει τα χάπια της που παρεμπιπτόντως ξεχνάει αν τα έχει πιει και τα πίνει διπλα!!! Μην μου πειτε γιατί δεν τις τα δίνουμε εμείς. Είπαμε είναι αδιάλλακτη και είναι ικανή να βγεί στη γειτονιά και να βρίζει και τη μαμά μου και τη θεία μου.
Επίσης πρίν ένα μήνα είπε στη μαμά μου πως τα λεφτά που έχει στην τράπεζα τα κρατάει για όταν θα μεγαλώσει και δεν θα μπορεί να πάρει μια γυναίκα να την φροντίζει!!! Πόσο να μεγαλώσει ακόμη;
Και το αποκορύφωμα ήταν τη Δευτέρα ζήτησε απο εμένα και την ξαδέρφη μου να της πάρουμε κινητό!!! Θέλει να μιλάει, λέει, με την αδερφή της γιατί το τηλέφωνο η θεία μου, ποιος άλλος άλλωστε, το έχει κλειδώσει και όχι τίποτα άλλο αλλά θα παίρνει η αδερφή της τηλέφωνο και θα ανησυχεί που δεν το σηκώνουν και δεν έχουν μάθει νέα για τη γιαγιά την Άννα Υποσημείωση: με την αδερφή της έχουν να μιλήσουν πάνω απο 20 χρόνια γιατί έχουν τσακωθεί!!!!
Σας κούρασα αλλά ήθελα να πω κάπου τον πόνο μου.
5 σχόλια:
χαχαχαχα!!!! Συγνώμη που γελάω, αλλά τέτοιες καταστάσεις είναι για γέλια και για κλάματα που λέμε!
Σε καταλαβαίνω! Πρέπει όμως να σου πω ότι είτε με Αλτσχαϊμερ είτε χωρίς, παραπλήσιες καταστάσεις θα είχατε! Εμάς η γιαγιά μας δεν έχει Αλτσχαϊμερ αλλά ζούμε παρόμοιες συγκινήσεις! Τί να κάνεις; Κι εμείς μάλλον έτσι θα γίνουμε!!!
Γι'αυτό είμαστε εδώ... για να λέμε ο ένας στον άλλον τον πόνο του και την χαρά του!
Καλησπέρα κλωστούλα!!!
Φιλιά πολλά πολλά!
Σιγά μην μας κούρασες.. πολύ γέλιο..
Και η δική μου είχε.. αλλά ήταν ήσυχη.. πάντα ξεχνούσε που είναι το μπάνιο.. αυτό ήταν το κακό.. λολολ!
Κοριτσάκι μου, κάνε υπομονή, αυτά έχουν οι καταστάσεις που περιγράφεις. Θυμάμαι τη γιαγιά μου, που προς το τέλος νόμιζε ότι ήταν 16 χρονών και μας ζητούσε να την πάμε πίσω στο χωριό της, γιατί είχε χαθεί και θα τη μάλωνε ο πατέρας της αν αργούσε. Είναι εκπληκτικό πώς οι άνθρωποι που πάσχουν από Αλτσχάιμερ θυμούνται τόσες λεπτομέρειες από το παρελθόν και ξεχνούν τα πάντα από το παρόν τους...
Για γέλια και για κλάματα! Υπομονή και ...καλή διασκέδαση!
...κι εγώ σας λέω "ο καιρός γαρ εγγύς" !!!!
Γιατί ο χρόνος είναι μια κλεψύθρα, που αδειάζει γρήγορα κι ότι λέμε τώρα με κλαυσίγελω, σε λίγο θα τα λέμε εμείς στα σοβαρά.....
Υπομονή.....
(ένας που έχασε τη μανούλα -στην ίδια κατάσταση- του πριν 6 μήνες)
Δημοσίευση σχολίου