7 Ιουνίου 2008

Ξημερώνει Κυριακή


Ο παλιός φωνόγραφος

πάνω στο τραπέζι

άρχισε να παίζει

μες στη σιγαλιά


Κι η καρδιά σου έλιωσε

κι έγινε ένα δάκρυ

στων ματιών την άκρη

σα δροσοσταλιά


Ξημερώνει Κυριακή

μη μου λυπάσαι

Έιναι όμορφη η ζωή

να το θυμάσαι


Ο παλιός φωνόγραφος

πάνω στο τραπέζι

έπαψε να παίζει

μέσα στη νυχτιά


Το τραγούδι τέλειωσε

μα η λύπη μένει

σαν ναυαγισμένη

στη θολή ματιά




Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος

Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Κότσιρας



ΤΟ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.....



5 σχόλια:

Sophia Kollia είπε...

Μωρέ , πολύ ωραίο είναι!Μου φαίνεται έγραψα λάθος την παραλία..χμμμμ
καληνύχτα

ενας ανοητος αντρας είπε...

και πολυ καλα κανεις
δεν σου βγαζει μια γλυκα ?
μια ελπιδα ?

Έιναι όμορφη η ζωή
να το θυμάσαι

να εχεις μια κλαη εβδομαδα

kalynama είπε...

είναι όμορφη η ζωή... κάθε στιγμή της... εύκολη ή δύσκολη...
σου εύχομαι να ζεις κάθε της στιγμή, λεπτό προς λεπτό..

Καλό βραδάκι να έχεις :-))

day-dreamer είπε...

Τι ωραία που μου το θύμισες Κλωστίτσα!
Το έβαλα και το ακούω τώρα απο το Live του Ρέμου! Δεν είναι δα και Πουλόπουλος αλλα είναι και αυτό κάτι!
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Ανόητο Άντρα...

Φιλάκια Πολλά

neni είπε...

Είναι τέλειο αυτό το τραγουδάκι...ακριβώς σαν δροσοσταλιάααα!Καιρό είχα να τ΄ακούσω!!Καλό βράδυ και πάντα να μας ταξιδεύεις!!